Sizi çok özledim sevgili öğretmenim, değerli ustam; dostluğunuz, ağabeyliğiniz, yolgösterici eğitmenliğinizle bende hep yaşıyorsunuz, yaşayacaksınız! İyi ki varsınız. İyi ki tanıdım sizi; çoğaldım, gönendim, dostluğa yeni baştan uyandı yüreğim.. Sağlıcakla kalın, sevgili eşiniz Nermin Bolulu'nun güzel anısı önünde saygıyla eğiliyorum ve sizi çok seviyorum

OSMAN BOLULU İLE SEÇİM SOHBETİ Sevgili Osman Bolulu, uzunca bir süredir sağlık sorunları yaşıyor. Pazar günü oyumuzu kullandıktan sonra, eğitimci-yazar arkadaşım Nusret Ertürk'le ziyaretine gittik. 86 yaşındaki eğitim çınarımız Bolulu ve kızı Asuman Hanım'la dolu dolu bir sohbet yaptık. Köy enstitülü bir eğitimci olarak, bize uzun öğretmenlik yıllarının anılarını anlattı. Osman Bolulu'nun, çalıştıkları yerlerdeki yoksul öğrencilerin gıda ve giyim kuşam giderlerini, kendisi gibi öğretmen olan eşi Nermin Hanım'la dar bütçelerinden nasıl özveriyle karşıladıklarını duygulanarak dinledik. Halkçı ve devrimci çabalarıyla karanlığa ışık olan idealist Cumhuriyet öğretmenlerine sevgimizi tazeledik. Osman Bolulu, Atatürk'e ve Cumhuriyet Devrimi'ne aşkla bağlı bir insandır. Bu seçimde çoğumuz gibi o da "stratejik oy" kullanarak HDP'yi destekledi. Çünkü Diktatör'ün Başkanlık özleminin kursağında kalmasını ve ülkeyi karanlığa götüren AKP iktidarının son bulmasını istiyordu. Bolulu ile "ortak akıl"da buluşmak ayrıca mutlu etti beni.

Sevgili Öğtetmenim, ağabeyim, ustam, ayaklı kütüphanem... Bilgisayrımıza onur verdiniz. Artık, görüşlerinizden, yol göstericiliğiniden, ışığınızda daha çok yararalancağız. Emeği geçenlere sonsuz teşekkürler.

Sevgili Asuman,babana ait 1955 'Türk Sanatı' dergisinin Temmuz-Ağustos sayısında bir şiir buldum,ayrıca o dergiyi sana göndermek istiyorum, bir adres lütfen.Babanın ve senin bugününü kutluyorum,yanaklarından da öpüyorum. UZAKTA Hani geceleri çoban ateşleri parlar ya,/ Reşadiye'de işte onlar kadar ıraktayım ben./ Ellerim dallarla uzanır semaya/ Dağ çeşmeleri gibi ıssız akarım kendiliğinden/ Günler bir dişi taymı ne?/ Koşuyorum-koşuyorum tutamıyorum./ Buğday pişman bu taşa düştüğüne/ Dönüyorum-dönüyorum öğütemiyorum./ Ananın oğuldan uzaklığı/ Dikenli tarlalardan beri yoldaşım./ Tek çarem, umut kapım: yıldız parlaklığı/ Anadolu'nun yellerinde esrik başım./ Hele ki ilk göz ağrım ayni yastıkta/ Haydi bulutlar derim bir ses (baba) deyince/ Biz beş kişi, rahatı, şöhreti bıraktık ta/ Bir köydeyiz, ahlat ağacı sessizliğince./ Osman BOLULU

Sevgili Asuman; babanız benim için bir Aziz'dir. Biliyorum, şimdi "Aziz" dediğimi duyunca hemen "Hangi Aziz? Bolulu Aziz mi?" diyerek şaka yapacaktır ama ben yine de kendisine (Saint anlamında) Aziz'im diyorum. Anneniz de benim için öyleydi. İkisi de Cumhuriyet'imizin eseri o güzel ve yeri doldurulamayacak

Ellerinize ve yüreğinize sağlık, sizi yakından izleyebileceğimiz için mutluyuz.

Osman dede ( izninizle dede diyeceğim) , ellerinizden öpüyorum. Bir Gülün Aydınlığında kitabınızı okuyorum ve çok duygulanıyorum. Saygılarımla..

TC Muzaffer Gündoğar Ülkemizin yetiştirdiği yazın ve kültür adamlarından Eğitimci yazar Osman Bolulu'nun Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü sicil defterindeki kaydı. Onlar, yaşamları süresince Atatürk Devriminin öncüleri olarak, önce köylerde daha sonra da kentlerde eğitim ordumuzun adsız neferleri olarak; ülkemizin, gelişmesi, kalkınması, aydınlanması yönünde üzerilerine düşen görevi fazlasıyla yapmışlardır. Ulus olarak onlara çok şey borçluyuz

Çok güzel bir sayfa elinize sağlık

Çocukluğumdan bu yana tanıdığım, sevdiğim, değer verdiğim; sevgili arkadaşım Asuman'ın babası Osman Bolulu'ya en içten sevgilerimi, saygılarımı sunuyorum ben de.