85 yaşın tecrübesi ve hala yerinde olan hafızanız için tebrik ederim

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Osman Bey ile Komşu olduğumuz 2006 yılından beri tanışıyoruz. Çok önemli bir değer, eğitimci, yazar, aydın bir insan olarak tanıdım. Yaşayan bir tarihti ve ilerleyen yaşına rağmen devamlı olarak üretiyor, birşeyler yazıyordu, müthiş hafızası ile çok güzel sohbetlerimiz oluyordu. Bana çok güveniyor, seviyordu. Ben de elimden geldiğince istediği her zaman gidiyor, elimden gelen her konuda yardımcı olmaya çalışıyordum. Maalesef 02.08.20017 tarihinde hayata veda etti. Nur içinde yatsın.

Sevgili Osman Bolulu; sizi çok özledim. Yüreğimdeki yeriniz her zaman tüm dostlarımdan önce gelir. Eşiniz ve siz her zaman aklımdasınız: Eşsiz dostluğunuz ve değerli kaleminiz, çok sevdiğim o nükteli sohbetlerinizle bende yaşıyorsunuz. Ben bir yıl içinde ikinci kez taşındım, ev telefonum yok, sağlığım da pek iyi değil. Kızınızdan gelen iletiye çok sevindim. Umarım buradan haberleşiriz. Sizi çok seviyorum. İçten sevgimle ve dostlukla

Sağolun öğretmenim. Sizleri yeniden görüp haber aldığım için çok ben de çok mutlu oldum. O yıllara tekrar gittim ve tahta önünde masa maşında dik duruşlu, ilkeli öğretmenimi bizlere erdemi, doğruyu anlatırken tekrar gördüm. Öğretmenimle aynı okulu bitirip onunla arkadaş olma bahtiyarlığına bizleri kavuşturduğu için mutlu oldum. Ellerinizden öperim. İz bıraktınız bizlerde :)))

Sevgili Asuman; babanız benim için bir Aziz'dir. Biliyorum, şimdi "Aziz" dediğimi duyunca hemen "Hangi Aziz? Bolulu Aziz mi?" diyerek şaka yapacaktır ama ben yine de kendisine (Saint anlamında) Aziz'im diyorum. Anneniz de benim için öyleydi. İkisi de Cumhuriyet'imizin eseri o güzel ve yeri doldurulamayacak

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Siteniz hayırlı olsun öğretmenim. böylece daha kalıcı, daha çok insana ulaşmış olacak yazdıklarınız....Kolaylıklar dilerim. Selam ve saygıyla

Kitbınıza bayıldım. Kitabınızda; " Müfettişliğim döneminde hemen kız öğrenci sayısını sorardım , kadınlar eğitilmeden uygarlaşamayız . " demişsiniz. Ben bu lafa bayıldım ve bir kaç kez Soner Yalçın'a da yazmıştım: " Kadınlar eğitilmeden biz adam olamayız. " Ayrıca eşinize duyduğunuz aşk ta gözlerimi yaşarttı.

Osman Bolulu bir şimşek gibi çaktı/Antalya'da tanıştık Ankara'ya aktı/Sevdiği öğrencilerini gözü yaşlı bıraktı. Rizvan Kanşay (felsefe öğretmeni) Gözlerinden öper