OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Saygımı sunuyorum değerli öğretmenim. Türk Dili Dergisi'nin son sayısındaki yazınızı da tat alarak okudum. İyi akşamlar...

Yaşam karşısında daima dimdik duran bir adam, eğilmeyen. Sevgili dostumuz Osman Bolulu ile aynı dönemi yaşamanın mutluluğunu duyuyoruz. Sağlıklı nice günlere.

saygıdeğer osman amcamız gönülden kutluyorum bu ülkenin aydın ve aydınlık insanı saygılarımı gönderiyorum.

Çok güzel bir sayfa elinize sağlık

Çok şanslısın ,Böyle bir Baba'nın kızısın.

Sağolun öğretmenim. Sizleri yeniden görüp haber aldığım için çok ben de çok mutlu oldum. O yıllara tekrar gittim ve tahta önünde masa maşında dik duruşlu, ilkeli öğretmenimi bizlere erdemi, doğruyu anlatırken tekrar gördüm. Öğretmenimle aynı okulu bitirip onunla arkadaş olma bahtiyarlığına bizleri kavuşturduğu için mutlu oldum. Ellerinizden öperim. İz bıraktınız bizlerde :)))

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Sizi çok özledim sevgili öğretmenim, değerli ustam; dostluğunuz, ağabeyliğiniz, yolgösterici eğitmenliğinizle bende hep yaşıyorsunuz, yaşayacaksınız! İyi ki varsınız. İyi ki tanıdım sizi; çoğaldım, gönendim, dostluğa yeni baştan uyandı yüreğim.. Sağlıcakla kalın, sevgili eşiniz Nermin Bolulu'nun güzel anısı önünde saygıyla eğiliyorum ve sizi çok seviyorum

Sayın Hocam, Günaydın. Sizin için hazırlanan bu bölümü inceledim. Çok güzel olmuş. Umarım siz de beğenmişsinizdir. Size sağlıklı uzun ömürler diliyorum. Sürekli yazarak konuşarak bizleri bilgilendirmenizi, aydınlatmanızı istiyoruz. Günümüz Türkiye\'sinde doz dumandan güzelliklerin, yararlı ve işlevsel olanların pek ayırdına varılmıyor. İyi ki varsınız, iyi ki yazıyorsunuz. Saygılar sunarım. Yusuf Çotuksöken