saygıdeğer osman amcamız gönülden kutluyorum bu ülkenin aydın ve aydınlık insanı saygılarımı gönderiyorum.

Saygımı sunuyorum değerli öğretmenim. Türk Dili Dergisi'nin son sayısındaki yazınızı da tat alarak okudum. İyi akşamlar...

Ellerinize ve yüreğinize sağlık, sizi yakından izleyebileceğimiz için mutluyuz.

Sayın Hocam, Günaydın. Sizin için hazırlanan bu bölümü inceledim. Çok güzel olmuş. Umarım siz de beğenmişsinizdir. Size sağlıklı uzun ömürler diliyorum. Sürekli yazarak konuşarak bizleri bilgilendirmenizi, aydınlatmanızı istiyoruz. Günümüz Türkiye\'sinde doz dumandan güzelliklerin, yararlı ve işlevsel olanların pek ayırdına varılmıyor. İyi ki varsınız, iyi ki yazıyorsunuz. Saygılar sunarım. Yusuf Çotuksöken

Yaşam karşısında daima dimdik duran bir adam, eğilmeyen. Sevgili dostumuz Osman Bolulu ile aynı dönemi yaşamanın mutluluğunu duyuyoruz. Sağlıklı nice günlere.

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Siteniz hayırlı olsun öğretmenim. böylece daha kalıcı, daha çok insana ulaşmış olacak yazdıklarınız....Kolaylıklar dilerim. Selam ve saygıyla

Sevgili Öğtetmenim, ağabeyim, ustam, ayaklı kütüphanem... Bilgisayrımıza onur verdiniz. Artık, görüşlerinizden, yol göstericiliğiniden, ışığınızda daha çok yararalancağız. Emeği geçenlere sonsuz teşekkürler.

OSMAN BOLULU'YU TOPRAKLA BULUŞTURDUK Eğitimci, ozan ve yazar Osman Bolulu'yu bugün ikindi namazından sonra Karşıyaka Gömütlüğü'nde, çok sevdiği ve adına kitap yazdığı eşi Nermin öğretmenin yanında toprağa verdik. Çocukları, akrabaları, öğrencileri, arkadaşları ve okurları, onu son yolculuğunda yalnız bırakmadılar. Osman Bolulu öğretmenimiz toprağa verilirken, çocukları, babalarının kitaplarını ve kalemlerini gömütüne bıraktılar. Köy enstitülerinden yetişmiş bir "toprak insanı" olan Bolulu'yu, sevdiklerinin omuzlarında toprakla buluşturduk. Işığı sönmeyecek...