HAŞİM NEZİHİ OKAY

HAŞİM NEZİHİ OKAY

 

 

 

KİTAPLAR ARASINDA 

DALLARIN UCUNDAKİ


HAŞİM NEZİHİ OKAY

Tarih????????????????????????? 

Şairin göndermek lütfunda bulunduğu “Dalların Ucundaki” kitabını zevkle okudum. Eserinde 'henüz arama ' devresinde bulunan yeni şiirimiz için hakikaten birer kıymet olan şiirler ve mısralar yer tutuyor. Bu bakımdan kendisine en samimi tebriklerimi arz etmeyi bir borç telakki ediyorum. 

Esere “Vatan” şiiriyle giriyoruz. Bu şiirde güzel ve orijinal bir vatan anlayışı var. 

“Bir doktor bilirim dağlar ötesinde

Onun ellerindedir vatan

Buğday  tarlalarında, zeytin küfesinde

Köylü kızların mendillerindedir vatan

 

Vatan doğduğun yer derler: Yalan

Çalıştığım, ömür verdiğim yerdir vatan”

 

Evet! Osman Bolulu, gerçekten vatan budur; Geçelim bu güzel vatan şiirini.

 

“Üzüntü” şiirinden:

“Duyuyorum kanatsız kuşların acılarını

Hissediyorum otların çürüdüğünü”

 

Mısraları, ne kadar derin bir duyuşun ve hüznün ifadesidir. Yahud da, “Kendime Dönüş” şiirinde:

“Sen toz pembe şafaklar içinde

Meyvesi olgunlaşmayan

Ümit ağacı,

Neyledin yıllarımı”

 

diyerek, gençlik yıllarının hesapsızca harcanmasına sebep olan“Ümit” kavramına edilen sitem, ne kadar samimi, ne kadar içten! Evet böyle güzel ve hakikaten Şiir olan mısraları okuyunca, Osman Bolulu’nun bir hemşehrisi olarak sevincim sonsuz oldu.Yalnız bir noktayı tebaruz ettirmeden geçemeyeceğim. Bazı mısralarında bir Cahit Külebi, Bedri Rahmi, F.H Dağlarca kokusu hissediyoruz. Ve bu, şairin şahsi görüş ve duygularını az da olsa gölgelendiriyor. Mesela “N…..” şiirindeki “Bahçemsin, ağacımsın, dalımsın”  mısrasını okuyunca hemen ağzımdan Bedri Rahmi’nin 

“Ağaç isen dalımsın salkım saçak

Petek isem balımsın, oğlum”! mısraları dökülüveriyor, yahud da:  

“Poyraz tutuşmuştur öylesine.

Mavnalar gibi 

Sallanır dururuz”

 

Sözlerindeki hayat felsefesinde de Cahit Külebi’yi hatırlayıveriyoruz. 

Hak veriyorum: bir şey arayan, mükemmele ulaşmak isteyen hemen her insan, kendinden öncekini, kendinden üstününü örnek tutar ve olgunlaşmamn şartlarını onun yolunda arar. Fakat Cahit Külebiler, Bedri Rahmiler henüz “Önder” vasfını haiz kimseler değillerdir. 

Bolulu’nun şahsında bu ilk kitabı ile istikbalin iyi bir şairini selamlıyoruz.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Etiketler:

Yorumlar (0 )